İstanbulluların hafta sonları akın ettiği Bursa’ya bir vesile ile yolumuz düştü. Bursa deyince akla ilk gelenlerden arasından seçtiklerimizi bir güne sığdırmaya çalıştık. Uludağ, Mudanya, Tirilye, hanlar, Cumalıkızık, iskender kebap ve daha nicesi… Bursa’ya gitmek için sebep çok.
Bursa için ayrıca seyahat notları yazılabilir fakat bu yazının konusu, tarihi dokusunu olabildiğince korumuş olan Cumalıkızık Köyü.
Başlıklar
Nereden Geliyor Cumalıkızık İsmi?
Köyün ismi oldukça merak uyandırmıyor mu? Nereden geliyor bu Cumalıkızık? Köyde yer alan Cumalıkızık Etnografya Müzesi‘nde belirtildiğine göre Cumalıkızık, 1300lü yıllarda Oğuz boylarının kızık kolu tarafından kurulmuş.
Cumalıkızık’a Nasıl Gidilir?
Cumalıkızık, Bursa merkezden çok yakın. Bir köy olduğunu da hesaba katarsam yolu da epey düzgün. Arabayla gidecekler için Ankara Yolu Caddesi üzerinden giderken sağda Cumalıkızık caddesine döndüğünüzde tabelaları izleyerek kolayca bulabilirsiniz. Merkezden arabayla köye varmanız ortalama 15 dakika sürecektir. Kolaylık sağlaması için buraya harita yerleştiriyorum. Köye geldiğinizde yönlendirmeler sizi otoparka götürecek, köyün içine arabayla girilmiyor. Otopark ücreti de 5 lira.
Araçsız gidecek olanlar da en az bunun kadar kolay ulaşım sağlayabilirler. Bursa merkezden kalkan otobüsleri veya Ankara Yolu üzerinden geçen dolmuşlarla ortalama 20 dakikada gidilebiliyor.
Cumalıkızık Köyü’nde Neler Yapılabilir?
Her bir sokağını turlayın ve bolca fotoğraf çekin.
UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne 2014’te alınan Cumalıkızık, diğer turistik köylere göre daha dokusu bozulmamış, kültürünü koruyabilmiş. Taş sokaklarından kaynak suyu akan bu köyde uzunca vakit geçirmek isteyeceksiniz. Zamana meydan okumuş bu köyün, taş evlerin, bahçelerin bolca fotoğrafı çekilmeli!
Cin Aralığı Sokağı’ndan geçin.
Köyü dolaşırken ‘Cin Aralığı‘ denilen dar sokaktan geçmeyi atlamayın. Öyle dar bir sokak ki iki kişi yan yana geçmeyi bırakın, tek kişi bile geçerken endişe duyar. Bu sokağın hikayesi ise Kurtuluş Savaşı yıllarına dayanıyor. Rivayete göre köylüler Yunan askerinden kaçmak için bu dar sokağı kullanmışlar. Yunan askerleri sokağın başına geldiklerinde köylülerin bu sokaktan geçmelerinin imkansız olduğunu, bunun cin işi olduğunu söylerler.
Cumalıkızık Müzesi’ni ziyaret edin.
Cumalıkızık hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak isteyenler müzeyi ziyaret etmeli. Müzede 700 yıllık Cumalıkızık köyüne ait 240 eser sergileniyor. Bu köyde yaşamış insanların günlük yaşantısına ışık tutan birçok eşya ile karşılaşacaksınız.
Köy kahvaltısına oturun.
Cumalıkızık, özellikle pazar günleri çevre il ve ilçelerden gelen turist akınına uğruyor. Öğleye doğru kalabalıklaşan köyde yaşayan herkes evini köy kahvaltısına açmış. Evlerin önünde bir kişi görevlendirilmiş, her geçene kahvaltı içeriğini sayıyor ve arka bahçelerine davet ediyorlar. Gitmeden önce çoğu blogda kahvaltılarının genelinin kötü olduğuna dair çokça yazı okuduğum ve planımıza uymadığı için biz Cumalıkızık’ta kahvaltı yapmadık. Fakat sabah gitmeyi planlayanlar güne burada kahvaltıyla başlayabilirler.
Kahvaltı sonrası köye geldiğimiz için kahvemizi köyde içmeyi tercih ettik. İçecek için seçtiğimiz yer köy meydanından biraz yukarıda, çok doğal bir evdi. İçerisindeki taş duvarlara, eski zaman eşyalarına, loş ışığına, bir köşede yanan sobaya ve üzerinde pişen yemeklere bayıldım. Ben kahve, Ertan da ev sahiplerinin hazırladığı özel karışım mevye suyu içti. Bana da kahvenin yanında küçük bir miktar ikram olarak servis etmişler, tadını çok beğendim.
Sadıklar Konağı, Cumalıkızık
Gittiğimiz bu yerin adı, Sadıklar Konağı. Google Haritalar’da yeri çıkmadığı için buraya ekleyemiyorum. Adresi, Köy üstü sokak no:6 olarak buldum. Tabii ki buna benzer çok yer var bu köyde, hangisine içiniz ısınırsa girip bir şeyler atıştırın.
Uludağ’ın eteklerine kurulmuş Cumalıkızık ziyaret edilmeyi çok hak ediyor. Tirilye ve Mudanya tarafına pek yakın olmasa da Bursa’ya yolu düşenlerin ve Uludağ rotası çizenlerin aklında olmalı.
Yorumlar